Oftewel de Zevenheuvelen Wintertrail. Dit jaar was de tweede editie van deze trailrun vanuit het Museumpark Orientalis in de Heilig Landstichting bij Nijmegen. Vorig jaar liep ik deze ook maar viste Christel buiten het net want er zijn maar beperkt plaatsen voor deze trail. Toen was ik al heel erg enthousiast en dus was Christel er op gebrand dit jaar mee te lopen. We waren er vroeg genoeg bij dus liepen beiden mee. En dat deden we samen met een vrij grote groep deelnemers van LOL, we waren met zijn achten op de 10 kilometer, en nog wat andere bekenden, zoals mijn goede vriend Charles. Het weer was grijs en koud en de hele dag was kans op regen voorspeld. Maar gelukkig bleef de regen, zowel op de heen- als terugweg als tijdens het lopen, weg. We hebben alleen wat druppels gehad toen we, na afloop, voor de warme choco in de rij stonden.
We waren ruim op tijd om ons om te kleden, nog wat te verkleumen (zei ik al dat het koud was?) en nog wat te snacken. Daarna in het startvak, wat foto’s maken en gaan met die banaan. Om ervoor te zorgen dat het niet meteen op smalle paadjes vastloopt start iedereen één voor één maar omdat er maar een beperkt aantal deelnemers zijn (243 op de 10 kilometer), is dat helemaal prima. Desondanks was het op sommige smalle paadjes toch nog wat lastig inhalen maar dat hoort bij zo’n trail. Het parcours, op een paar meter na, hetzelfde als vorig jaar, is echt heel leuk. Veel draaien en keren en op en af over vaak smalle paadjes (single trails) door de bossen op het museumpark of door de bossen langs de Meerwijkse Laan. Voeg nog wat trapjes, wortels, heel veel bladeren en (beperkt) wat modder toe en je hebt een goed beeld.
Nu was ik de afgelopen week stevig verkouden geweest en had ik nog spierpijn van de eGym sessie van afgelopen donderdag, dus ik was benieuwd hoe het lopen zou gaan. Nou, dat viel dus helemaal niet tegen. Ik kon gelijk een lekker ritme pakken en op een voor mij aardig tempo (op dit soort terrein) doorlopen. Het was ook gelijk weer genieten. Net als vorig jaar. Ik startte als eerste van de LOL groep en werd daarna door één mede-LOList ingehaald. Zij was dan uiteindelijk ook meer dan drie minuten sneller dan ik. De andere LOL-isten waren allemaal toch langzamer, ook dat was vergelijkbaar met vorig jaar. Charles was helemaal achteraan gestart en die haalde mij, even over de helft, ook in. Hij bleek twee minuten sneller dan ik. Ik liep de hele tijd best lekker en na 1:03:42 kwam ik over de finish. Volgens de organisatie was het parcours 10,2 kilometer. Mijn, gecorrigeerde, afstand was volgens Strava 10km maar ik had een klein stukje aan het begin gemist. Ik was, tot mijn verbazing, 3 seconden sneller dan vorig jaar. En ik was niet bepaald afgemat toen ik over de finish kwam. Daar stond Charles te snacken en na een high-five heb ik ook de nodige lekkere dingen (suiker!) tot me genomen. Toen wij vervolgens droge en warme kleren gingen aandoen finishte Christel. Ook zij had heerlijk gelopen en was helemaal happy. Ze dacht dat het zwaarder zou zijn. Met 1:09:31 was Christel dik tevreden. Zoals verwacht bleek de Wintertrail ook echt een kolfje naar Christel’s hand. Volgens jaar willen we weer meedoen!
Na de warme choco (voor de meesten) en een kopje tomatensoep voor mij zijn we weer met zijn allen, nog steeds droog, naar huis gefietst. Dat was op zaterdag. En het LOL-ige weekend was daarmee nog niet afgelopen want zondagochtend was de kerstloop van LOL. Altijd gezellig en na afloop is er warme choco, wat lekkers, en een aantal praatjes. Christel wist met haar kerstvrouwenuitdossing de prijs te winnen voor de leukste outfit die ze prompt aan Lauren gaf, de dochter van Jeroen, één van de trainers van LOL.
0 reacties