Ontlopen we de regen in het zuiden?

65 km – 170 hoogtemeters

Ticino dus. Zoals we gisteren schreven was de weersvoorspelling voor de noordkant van de Alpen slecht (in ieder geval tot zaterdag). Daarom besloten we vanochtend de trein naar de zuidkant van de Alpen te nemen. Natuurlijk blijven we wel in Zwitserland. We hebben een hotel voor drie nachten in Bellinzona en gaan van daaruit fietsen. We blijven wel een beetje in de sfeer van de Zwitserse meren aangezien we het meer van Lugano en het Lago Maggiore hopen aan te doen. Omdat we gisteren al een beetje bekeken hadden wat de opties waren konden we vanochtend snel hotel en treinreis boeken. We besloten niet de trein naar Bellinzona te nemen maar net aan de andere kant van de Gotthard, in Ariolo, uit te stappen. Vanaf Ariolo wilden we dan weer fietsen.

We vertrokken om 10:18 uit Luzern. Fiets in de trein, en er een half uurtje later weer uit bij een overstap, ging heel gemakkelijk. Alles rondom de trein is hier goed geregeld. Zie kader. De treinen waren uiteraard op tijd en de reis, dwars door de bergen, was heel erg mooi. Vreemd genoeg heet het laatste stuk de Panoramastrecke terwijl dat stuk nou juist, lang, door een tunnel gaat. Maar, zoals gezegd, was de rest echt heel mooi. Typisch Zwitsers berglandschap. Toen we ons klaarmaakten om in Airolo uit te stappen werden we nog door een oude Zwitser aangesproken. Hij vertelde lang geleden een keer over de Gotthard te zijn gefietst met zijn twee, toen nog hele jonge, zonen. Nou ja fietsen, een deel van de beklimming moesten ze lopen. Ze hadden toen fietsen met drie (!) versnellingen.

Vanaf Airolo volgden we fietsroute nummer 3, de Noord-Zuid route, helemaal naar Bellinzona. Van deze route rijden we later (morgen?) nog een stuk, wellicht tot aan het laatste stadje in Zwitserland, Chiasso. De route kende nauwelijks hoogtemeters maar wel heel veel en heel lang dalen door het soms smalle en soms brede dal van de Ticino. De route was wederom mooi en heel anders dan de andere etappes. Aan beide zijden van het dal torenden de hoge rotswanden erboven uit. Soms is het dal vervolgens zo smal dat ze elkaar bovenin lijken te raken. Met name daar waar het dal smal is, loopt de route parallel aan de autosnelweg en regelmatig over enigszins drukke wegen. Het zal hier vast een stuk drukker zijn op andere tijdstippen maar toen wij er fietsten viel het alleszins mee. Gelukkig fietsten we ook nog vaak genoeg over smalle weggetjes of onverhard. Ons viel de vele industrie in het dal op. In delen van het dal draait alles om de steengroeves. En uiteraard doen ze zelf ook heel veel met steen, zoals muurtjes van graniet en stenen bouwsels.

Ondanks de late start van het fietsen, om 12:15, waren we mooi op tijd bij ons hotel in Bellinzona. We hadden nog net tijd om een lekker ijsje te eten en om een eerste blik vanaf ons balkon te werpen op de drie (!) burchten van Bellinzona. Foto’s volgen later. Het was vandaag namelijk wel een wat grijze dag. Maar in tegenstelling tot Luzern bleef het wel tot een uur of zes droog. Daarna heeft het wat geregend maar de weersvoorspellingen voor morgen en overmorgen zien er goed uit. Lijkt dus alvast een goede keuze. En daarmee hebben we naast Franstalig en Duitstalig Zwitserland nu ook Italiaans Zwitserland gefietst.