Rondwandeling, 11,5km en 200 hoogtemeters
De opzet van deze vakantie, die we bij Stapreizen boekten, hield in dat we best wel lange wandeldagen zouden maken en die dan 5 dagen achter elkaar. Het leek ons daarom fijn om ergens nog een dag extra te hebben. Dat werd Perros Guirec, na 4 dagen wandelen langs de GR 34. Zo’n dag is voor ons dan niet gelijk een rustdag maar wel een dag om het ‘iets’ rustiger aan te doen. In dit geval wat later opstaan en ontbijten, een kortere rondwandeling (alhoewel die dus alles bij elkaar alsnog 11,5km werd) en een mooie boottocht.
De rondwandeling bracht ons omhoog het stadje in naar het centrale plein met een mooie kerk. De kerk was ook fraai vanbinnen. Rondom de kerk was een fototentoonstelling met hele fraaie onderwateropnames. Vanaf de kerk liepen we naar het Plage de Trestraou waar we de rondwandeling tijdelijk verlieten om naar de aanlegsteiger van de boot te wandelen. We zagen nog een grappige activiteit: mensen die in een rijtje in wetsuits door het water liepen. Niet eerder gezien behalve dan bij het wadlopen.
De boot bracht ons naar Les Sept Îles. Heel erg mooi om rond die eilanden te varen. Bij het eerste eiland bleven we het langste liggen vanwege de vele vogels aldaar, waaronder een hele grote kolonie jan-van-genten maar ook papegaaiduikers en aalscholvers. We zagen ook nog een paar zeehonden. Gaaf ook om de jan-van-genten met hoge snelheid diep het water in te zien duiken. Vanaf zo’n 20 à 30 meter hoogte schieten ze als een raket naar beneden waarbij ze snelheden tot 80 km/h halen. Hiermee geraken ze tot 6 meter diep om hun prooi (sardines, makreel) te vangen. Ze eten een halve kilo vis per dag en vliegen soms in één dag op en neer naar het zuiden van Engeland om te vissen. Het zijn de grootste zeevogels van de Atlantische oceaan.
Les Sept Îles (Frans voor de zeven eilanden), in het Bretons ar Jentilez is een kleine eilandengroep ten noorden van de Bretonse kust. Het is het oudste en belangrijkste vogelreservaat van Frankrijk. Er bevinden zich grote kolonies van verschillende soorten zeevogels zoals aalscholvers, jan-van-genten, gewone alken en zeekoeten. Er is geen vaste menselijke bewoning. De eilanden horen bij de gemeente Perros-Guirec.
In 1912 werden de eilanden beschermd als Site Naturel Protégé. In 1976 werd het gebied een natuurreservaat, een Réserve Naturelle.
De Franse naam “Sept Îles” of “Zeven Eilanden” is een verbastering van de Bretonse naam, die ongeveer hetzelfde klinkt maar “Monnikeneilanden” betekent. Eigenlijk zijn er maar vijf echte eilanden, naast een groot aantal rotsen:
- Enez Bonno (Île Bono), het grootste eiland
- Enez Plat (Île Plate),
- Enez ar Breur of Jentilez (Île aux Moines), het enige publiek toegankelijke eiland
- Melbann (Île Malban)
- Riouzig (Île Rouzic), het voornaamste vogeleiland
De dag begon grijs maar gelukkig brak de zon regelmatig door toen we bij de eilanden aankwamen. En zo bleef het de hele dag. Af en toe zon, af en toe bewolkt. Na de eilanden voer de boot richting en vervolgens langs de kust van het vaste land. De kust bestaat hier veelal uit roze granieten rotsen. Heel mooi om te zien. Na terugkomst hebben we snel een restaurantje opgezocht voor de ietwat late lunch. Wederom kozen we voor heerlijke galettes.
Na de lunch hebben we onze wandeling vervolgd. Deels over het strand, deels over rotsen en deels door het stadje. Bijzonder fraai wederom. Bij één van de stranden zijn we een stukje door het water gelopen als alternatief voor pootje baden. Lekker voor de toch wel vermoeide voeten. Via het Pointe du Chateau (zelfde naam maar andere plek dan eerder tijdens deze vakantie) wandelden we weer richting de jachthaven waar we ook weer de drukte inliepen.
We wilden nog wat zoets eten en hadden nog geen crêpes gehad, de zoete tegenhanger van de hartige galette. Dus zijn we aan het eind van de wandeling bij een leuke crêperie neergestreken waar we elk een heerlijke crêpe namen. Christel genoot van een crêpe met peren, chocoladesaus, een bolletje ijs en slagroom. Voorwaar een energiebom. Mijn crêpe was iets simpeler en lichter, met frambozenjam en een bolletje vanille-ijs. We sloten de dag af met een voortreffelijk diner in een dichtbij ons hotel gelegen visrestaurant. Ontzettend lekker!
Kerk van Perros Guirec
Op de boot
Jan-van-gent
Aalscholver
