Van Port Blanc naar Perros Guirec
17,9km – 215 hoogtemeters
We liepen vandaag de kortste etappen van de 5. Op papier 14,3 kilometer maar in onze praktijk, waarbij we regelmatig even van de route afwijken om iets te eten, boodschappen te doen of iets te bekijken, toch bijna 18 kilometer. Omdat de route korter was namen we zowel vanochtend als gedurende de dag de tijd. Omdat we in wat toeristische gebied liepen deed bovendien de kans zich voor om in een restaurantje te eten in plaats van te picknicken. Al kochten we alsnog iets als aanvulling voor later op de middag.
Toen we vertrokken was het grijs en behoorlijk fris. Het eerste stuk oogde daardoor wellicht wat minder fraaie maar dat was het zeker niet. Nog in Port Blanc zagen we een groep catamarans te water gelaten worden. Die werden vervolgens met 6 achter elkaar naar idler water gesleept. Vermoedelijk betrof het hier een middelbare school die een dagje ging zeilen of zoiets. Leuk om te zien. Na dik 4 ilometer kwamen we bij een wat groter toeristisch dorp, Trestel. Eigenlijk waren we daar te vroeg voor de lunch maar omdat we rustig aan deden en nog fruit en wat te eten inkochten, waarvoor we nog iets moesten omlopen, waren we met lunchtijd nog steeds in Trestel en dus eindelijk de gelegenheid om Galette te eten als lunch. Dat zijn een soort hartige pannenkoeken, alhoewel, heel veel weg hebben ze niet van onze pannenkoek. Waar wij aten hadden ze veel verschillende varianten. Wij aten beiden een heerlijke Galette. Christel één met Four d’Ambert kaas, peer en walnoot en ik één met Sint Jacob-schelp en paddenstoelen. Overheerlijk!
Na de lunch was het weer gewoon zonnig en heerlijk wandelweer. Dat komt de foto’s en ons humeur in ieder geval ten goede. Kort na Trestel weken we weer even van de route af om een lusje over een mini schiereiland te maken. De rotsen op dat schiereiland nodigden Christel uit om erop te klimmen. En we hadden toch tijd genoeg. We vervolgden de mooie route, meest vla k langs de kust, met regelmatig een korte pauze. Zo dronken we bij een leuk tentje overheerlijke zelfgemaakte ice tea. Daar zagen we op het menu veel gerechten staan met ingrediënten die de toevoeging BZH hadden. Dat hadden we al vaker gezien en ons afgevraagd waar dat voor stond. Nu maar eens gevraagd en wat bleek? BZH staat voor Bretagne. Zal wel Keltisch zijn. De toevoeging wordt gebruikt om aan te geven dat iets een regionaal product betreft.
We zochten enige tijd een geschikt strandje om nog pootje te baden. Doordat de vloed opkwam waren de zandstranden hiervoor niet meer beschikbaar. Wat overbleef waren vele keienstranden, toch een beetje onaangenaam om met blote voeten overheen te lopen. Een paar kilometer voor ons einddoel van vandaag, Perros-Guirec, vonden we een geschikte plek. Even lekker pootje baden op een smal strookje zandstrand, heerlijk voor vermoeide en warme voeten, en daarna een bakje aardbeien opsmikkelen terwijl we op een rotsblok zaten en het strookje strand zagen verdwijnen in de vloed. Leven als een god in Frankrijk.
Na deze laatste break was het maar een kort stukje naar het hotel in Perros-Guirec. We verblijven hier twee dagen omdat we een extra dag bijboekten als rustdag. Alhoewel het hotel niet bijzonder is, is het zeker een geschikte plek want het stadje of de stad, morgen gaan we ontdekken welke van de twee het is, heeft genoeg te bieden voor een extra dag. Ook de keuze aan restaurants is ruim. Vanavond aten we een Fruit de Mer schotel. Dat hoort wel echt bij Bretagne. Erg lekker, maar ook veel werk!
De catamarans op sleeptouw
Grijs maar mooi
Zicht op Trestel
Galettes voor de lunch
Klauteren
Bovenop
Ices tea time
Kiezelstrand
Dit lijkt een kerk maar is het niet
Fruits de mer
