Sankt Moritz: Val dal Fain

Vandaag wederom een mountainbike tocht vanuit Pontresina. Vanuit Pontresina via Bernina Suot het Val dal Fain in. De start in Pontresina ging al gelijk steil omhoog over een trail, niet echt een ideale situatie om op te warmen. Maar al snel werd het minder steil en ging de route juist heel geleidelijk stijgend naar Morteratsch. Opgewarmd konden we daar aan het lastigste deel van de route van vandaag beginnen: steil omhoog over een stenige trail met diverse haarspeldbochten. Helaas dus niet helemaal omhoog te rijden, terug bleek later helemaal niet zo moeilijk. Gelukkig duurde dit steile stuk maar kort waarna het wederom geleidelijk stijgend naar Bernina Suot ging. Onderweg natuurlijk voortdurend mooie panorama’s. Omdat hierna een hele tijd geen gelegenheid tot lunch zou zijn, hebben we vroeg en heel erg lekker geluncht in Bernina Suot.

Na de lunch reden we 7 kilometers het Val dal Fain in, een bijna onbewoond dal. De enige bewoning bestond uit een boerderij op het keerpunt van onze route, vele koeien in het dal en …. marmotten! We waren al eerder door wandelaars getipt dat we marmotten zouden kunnen zien. Op enig moment hoorden we fluiten wat net niet klonk als het fluiten van een vogel. Het waren marmotten die elkaar met fluitsignalen waarschuwden. Op een twintig meter van ons pad konden we een stuk of 7 marmotten zien. Helaas zijn ze zonder zoomlens niet heel goed te fotograferen, maar op één van de foto’s is toch een marmot, zij het wat vaagjes, te zien.

De route liep steeds verder het dal in langs een snelstromend beekje, diep beneden ons in een mooie kloof. Met de hoge bergen om ons heen voelden we ons echt nietig in dit hoog alpiene landschap zonder bomen. Nog eens te meer als we omkeken en de gletscher en de besneeuwde bergtoppen van drieduizenders zagen. Bij Alp la Stretta, ons keerpunt, hebben we nog even van de grandioze uitzichten genoten tijdens het nuttigen van wat kwetsen. Daarna terug het dal uit gereden. Op de eerste paar kilometers nog een paar keer stil gestaan om van de uitzichten te genieten, maar uiteindelijk hard doorgereden om de regenbui zo goed als, op een paar druppels na, voor te blijven. Dat lukt en de rest van onze tocht verliep zonnig.

Na het Val dal Fain weer verlaten te hebben eerst een stuk gelijk aan de heenweg waar nu bleek dat een trail af rijden toch heel wat eenvoudiger is dan omhoog rijden, hoewel we ook dat steeds beter kunnen. Vaak gewoon een kwestie van flink doordenderen over stenen omhoog en niet te veel nadenken. Vlak nadat we afgebogen waren van de route die we ook om de heenweg namen keek ik per toeval nog een keer om en zag een fantastisch mooi panorama: zicht op de hoge gletscherwereld. We hebben echt even zitten genieten van het uitzicht alvorens verder te rijden naar Pontresina. Dat stuk naar Pontresina liep over een verrassend leuke trail. Verrassend omdat we na zo veel moois zo’n trail eigenlijk niet meer verwacht hadden. De trail was niet moeilijk en had heel veel flow. Heerlijk.

Eenmaal terug in Pontresina hebben we de ondertussen bijna traditionele Kaffee mit Kuchen genoten. Ook nog even een foto geschoten van één van de vele fancy hotels in Pontresina. Het was eigenlijk de hele dag mooi, doch fris, weer, ondanks de dreigende bui in het Val dal Fain, en daardoor hoefden we vandaag de fietsen niet schoon te maken. Fijn.

Terug in ons hotel hoorden we op een gegeven moment wel heel veel koebellen rinkelen. Uit het raam kijkend zagen we een Alpabzug die aan de gang was. Tijdens de Alpabzug worden de koeien van de hogere hellingen in de bergen naar het dal begeleid. Wij zagen zeker 50 koeien met minstens 8 menselijke begeleiders. Lijkt me een hele klus om zo’n groep georganiseerd naar beneden te krijgen!